Jeepney Joyride
Tinoyo si Aia nung 8:05 PM
Ayoko sa mga jeepney na makupad tumakbo. Lalo na yung walang diskarte kapag trapik, dahil madalas late ako. Gusto ko yung mga jeepney drayber na ex-drag racer yata kung mag maniobra ng sasakyan. Parang laging dina-diarrhea sa bilis magpatakbo. At yung kung mag change ng lane ay parang..... wala akong maisip na metaphor kaya ititigil ko to na dahil baka maging korny lang ang kalabasan.
Masarap sumakay sa mga patok na jeep ng Antipolo-Cubao, lalo na kapag pababa ka na sa bundok. Parang rollercoaster na walang seatbelt at ang tanging magliligtas lang sayo ay ang grace ni God. Mapapalapit ka talaga sa Diyos sa bawat liko na gagawin ng jeep sa sikat na sikat na zigzag hi-way ng Antipolo, habang nakikita mo ang ilang libong talampakang babagsakan mo. Thrilling! Dasal lang ang katapat ng lahat. Sa araw araw, ganyan ang biyahe ko. Ang sarap! Lagi nalang ako napapangisi kapag nakikita ko mga reaksyon na mga kapwa ko pasahera na tila constipated sa takot.
At kanina nung pauwi ako, usual senaryo ng biyahe ko, overspeeding ang jeepney. Sakto pang ang tatanda na ng mga kapwa ko pasahero kaya naman makikita mo talaga ang bakas ng takot sa bawat pag-overtake na gagawin nung jeep. Hindi na kinaya nung isang pasahero
(takot pa syang harapin si kamatayan) kaya naman kinalampog na nya yung bubuong ng jeep. Akala nung drayber may bababa, kaya naman napatapak to ng bongga sa brakes. Makikita mo talaga yung skid marks na iniwan nung jeepney.
Pero dedma parin si manong drayber, at lalo lang ng inis kaya naman mas binilisan nya pa yung pagpapatakbo nya. Natatae na ata kaya atat na atat ng makauwi. Maya maya, biglang nahuli yung drayber. Tawanan yung mga pasahero. Ang lalakas mang-gago. Sumisigaw pa yung katabi ko ng,
"Tama tama, huliin niyo yan! Reckless driver e!" Sinabayan pa ng tawa ng lahat. Hininaan ko kagad yung volume ng tugtog ko ng makiusosyo sa matatanda. Pati ako natatawa na rin.
Nung sumakay na yung driver. Hindi nakapagpigil yung isang pasahero,
"Ma, ano yung violation niyo?" Hindi ko na narinig yung sinagot ng drayber. Nilakasan ko na yung volume ng tugtog ko at sobrang pinipigilan ko ng tumawa. Simula nung mahuli kami, hanggang sa makarating ako dito sa aming tahanan, pigil na pigil talaga yung tawa ko...
Paano ba naman kasi
(balik tayo sa jeepney scenaryo) yung katabi ko, biglang tinanong yung kundoktor
(ito yung bagong huli palang si manong drayber)...
"Anong violence nung driver?"
!@#$%^&*()
Gusto ko talagang magmura sa kakatawa! !@#$ VIOLENCE DAW! WAHAHAHAHAHAHAHAHHA!
Labels: PINAS, sa daan
Jeepney Joyride
Tinoyo si Aia nung 8:05 PM
Ayoko sa mga jeepney na makupad tumakbo. Lalo na yung walang diskarte kapag trapik, dahil madalas late ako. Gusto ko yung mga jeepney drayber na ex-drag racer yata kung mag maniobra ng sasakyan. Parang laging dina-diarrhea sa bilis magpatakbo. At yung kung mag change ng lane ay parang..... wala akong maisip na metaphor kaya ititigil ko to na dahil baka maging korny lang ang kalabasan.
Masarap sumakay sa mga patok na jeep ng Antipolo-Cubao, lalo na kapag pababa ka na sa bundok. Parang rollercoaster na walang seatbelt at ang tanging magliligtas lang sayo ay ang grace ni God. Mapapalapit ka talaga sa Diyos sa bawat liko na gagawin ng jeep sa sikat na sikat na zigzag hi-way ng Antipolo, habang nakikita mo ang ilang libong talampakang babagsakan mo. Thrilling! Dasal lang ang katapat ng lahat. Sa araw araw, ganyan ang biyahe ko. Ang sarap! Lagi nalang ako napapangisi kapag nakikita ko mga reaksyon na mga kapwa ko pasahera na tila constipated sa takot.
At kanina nung pauwi ako, usual senaryo ng biyahe ko, overspeeding ang jeepney. Sakto pang ang tatanda na ng mga kapwa ko pasahero kaya naman makikita mo talaga ang bakas ng takot sa bawat pag-overtake na gagawin nung jeep. Hindi na kinaya nung isang pasahero
(takot pa syang harapin si kamatayan) kaya naman kinalampog na nya yung bubuong ng jeep. Akala nung drayber may bababa, kaya naman napatapak to ng bongga sa brakes. Makikita mo talaga yung skid marks na iniwan nung jeepney.
Pero dedma parin si manong drayber, at lalo lang ng inis kaya naman mas binilisan nya pa yung pagpapatakbo nya. Natatae na ata kaya atat na atat ng makauwi. Maya maya, biglang nahuli yung drayber. Tawanan yung mga pasahero. Ang lalakas mang-gago. Sumisigaw pa yung katabi ko ng,
"Tama tama, huliin niyo yan! Reckless driver e!" Sinabayan pa ng tawa ng lahat. Hininaan ko kagad yung volume ng tugtog ko ng makiusosyo sa matatanda. Pati ako natatawa na rin.
Nung sumakay na yung driver. Hindi nakapagpigil yung isang pasahero,
"Ma, ano yung violation niyo?" Hindi ko na narinig yung sinagot ng drayber. Nilakasan ko na yung volume ng tugtog ko at sobrang pinipigilan ko ng tumawa. Simula nung mahuli kami, hanggang sa makarating ako dito sa aming tahanan, pigil na pigil talaga yung tawa ko...
Paano ba naman kasi
(balik tayo sa jeepney scenaryo) yung katabi ko, biglang tinanong yung kundoktor
(ito yung bagong huli palang si manong drayber)...
"Anong violence nung driver?"
!@#$%^&*()
Gusto ko talagang magmura sa kakatawa! !@#$ VIOLENCE DAW! WAHAHAHAHAHAHAHAHHA!
Labels: PINAS, sa daan
ay violence, why not hehehehe baka gusto ng gumawa ng violence kaya yun ang nasabi lol.
tingin ko nga gusto na nyang gumawa ng violence sa sobrang inis kay manong drayber! ahhaha
Hahaha. I can relate! :)) Grabe parang rollercoaster ride talaga mga jeep pa Antipolo eh. the best! :)) Nakakaawa yung mga matatanda. :)) Ang madalas ko namang naririnig sa kanila: "Hoy kung gusto mong magpakamatay, wag mo kaming isama!" Hahahahaha. :))
:)) Diko gets yung sa violence. :))
Post a Comment
<- balik sa balur