Self-induced despondency
Tinoyo si Aia nung 12:29 AM
Yeah! Ang profound ng title. Gusto ko talagang nagpapaka-deep, as deep as the Philippine Deep. Parang ang intelektwal mong pakinggan kapag ang lalim ng mga binitawan mong salita na sa totoo naman kapag nilaanan mo ng oras para i-analyze, mapagtatanto mong wala naman pala talagang saysay.
Tulad ngayon, medyo nasayang yung ilang segundo ng buhay mo pagbabasa ng introduction ko.
Dahil nga nagpapaka-profound ako, naghanap ako ng word na malalim pakinggan na synonymous sa sadness.
Despondency - extreme hopelessness. Hindi ko alam pero tingin ko healthy sa writing career ko kapag exage ang pagka-sad ko. In short, kapag nagpapaka-emo ako.
Ewan ko
(ulit), pero hindi ko talaga mawari sino ang nagpa-uso ng emo. Ang sarap batukan nung gumawa ng genre na emo dahil parang sinabi nyang yung mga may genre lang na ito ang may emosyon ang kanta. Kinukwestyon ko yung mga nakakausap ko noon about sa topic na ito, sinasabi nila sakin lagi na extreme ang emotion sa genre ng emo. Okay!? Pero sige, sing gulo narin naman ng pulitika sa Pilipinas ang paksang ito kaya lets just drop it. At hindi rin naman ako all-knowing sa musika at sa mga sanga nito para mangpuna pa.
Kapag naririnig ko yung salitang emo, unang pumapasok sa isip ko suicide o pagpapatiwakal. Nagkaroon na talaga ng stigma ang salitang emotional
(para sakin lang siguro to). Binangasan ng mga tao ang salitang hindi naman dapat nagbibigay ng masama o negative na connotation. Kahit na sabihin nating ang emotion ay feeling na maaaring malungkot o masaya... Kapag emotional kasi sa akin, mas nagfefavor sa good side.
At hindi ko alam bakit sa usapang ito nauwi ang gusto kong i-share. E ang punto ko lang naman, gusto ko sana mag induce, may it be parenteral, enteral o intravenously, ng hormone na pang pa-depress
(emotionally) para may maisulat akong worth publishing. Hahahaha! May ganun ba?
Walang saysay! Bow.
P.S. Saktong isang taon na pala ako sa tahanan kong ito. Bow ulit!Labels: kabalbalan, life, musika
Self-induced despondency
Tinoyo si Aia nung 12:29 AM
Yeah! Ang profound ng title. Gusto ko talagang nagpapaka-deep, as deep as the Philippine Deep. Parang ang intelektwal mong pakinggan kapag ang lalim ng mga binitawan mong salita na sa totoo naman kapag nilaanan mo ng oras para i-analyze, mapagtatanto mong wala naman pala talagang saysay.
Tulad ngayon, medyo nasayang yung ilang segundo ng buhay mo pagbabasa ng introduction ko.
Dahil nga nagpapaka-profound ako, naghanap ako ng word na malalim pakinggan na synonymous sa sadness.
Despondency - extreme hopelessness. Hindi ko alam pero tingin ko healthy sa writing career ko kapag exage ang pagka-sad ko. In short, kapag nagpapaka-emo ako.
Ewan ko
(ulit), pero hindi ko talaga mawari sino ang nagpa-uso ng emo. Ang sarap batukan nung gumawa ng genre na emo dahil parang sinabi nyang yung mga may genre lang na ito ang may emosyon ang kanta. Kinukwestyon ko yung mga nakakausap ko noon about sa topic na ito, sinasabi nila sakin lagi na extreme ang emotion sa genre ng emo. Okay!? Pero sige, sing gulo narin naman ng pulitika sa Pilipinas ang paksang ito kaya lets just drop it. At hindi rin naman ako all-knowing sa musika at sa mga sanga nito para mangpuna pa.
Kapag naririnig ko yung salitang emo, unang pumapasok sa isip ko suicide o pagpapatiwakal. Nagkaroon na talaga ng stigma ang salitang emotional
(para sakin lang siguro to). Binangasan ng mga tao ang salitang hindi naman dapat nagbibigay ng masama o negative na connotation. Kahit na sabihin nating ang emotion ay feeling na maaaring malungkot o masaya... Kapag emotional kasi sa akin, mas nagfefavor sa good side.
At hindi ko alam bakit sa usapang ito nauwi ang gusto kong i-share. E ang punto ko lang naman, gusto ko sana mag induce, may it be parenteral, enteral o intravenously, ng hormone na pang pa-depress
(emotionally) para may maisulat akong worth publishing. Hahahaha! May ganun ba?
Walang saysay! Bow.
P.S. Saktong isang taon na pala ako sa tahanan kong ito. Bow ulit!Labels: kabalbalan, life, musika
happy anniversary.... di ko kasi ugaling mag-emo sa blog ko.. gusto ko pag magpopost ako masaya ako para masaya rin ang mga taong nagbabasa.... worth publishing? wat the d heck is that... basta masaya ka sa pagbloblog hala arya.. post lang ng post... ok? cheers;p-glesy the great
hindi. i mean kapag emo ako mas lumalabas yung creative juices ng utak ko na kung saan di ko maexcrete kapag stress-free ako. wala akong maisip na out of this world ideals kapag hindi ako depress. ahahhahaha! basta magulo. magulo akong tao!
salamas ng marami. ^_^
Post a Comment
<- balik sa balur